atal nirasha - Sonnet | RekhtaGujarati

અતલ નિરાશા

atal nirasha

બલવંતરાય ઠાકોર બલવંતરાય ઠાકોર
અતલ નિરાશા
બલવંતરાય ઠાકોર

(પૃથ્વી)

પ્રભો, દ્યુતિ અખંડ! લથડતી કજળતી ઝિણી

શિખા અહહ, દાખવે રચિ રહે ઓળા બધે!

ભરું ડગ જેમતેમ, પથ જોઉં ના, તો પછી

નિશાન ધ્રુવનો મહાકિરણ ક્યાંથિ હીણાયલી

નકામિ પડતી દૃગ ઝિલી પ્રમાણી શકે!

દિસે પથ નહીં, નહીં દિક નહીં દ્યુતિ, ધ્રુવ નહીં

ભરું દમ છૂટકે : દમ દમે વધન્તી લહું

વૃથા જિવનભારની વિષમ ભારવત્તા, પ્રભો!

નિચે ઉતરવું નિચે હજિ હજી નિચે ક્યાં સુધી?

હશે નહિ હશે શું તળિયું ઘોર ગર્ત્તને?

તમે તમતમન્ત રજનિને આરો યદી,

હજીય પટ વેદના-રસતણા કહો કેટલા

ચ્હડી, હૃદયને ફરીફરિ રસી, જમાવી શકે

અમિશ્ર ઘનઘોર નિશ્ચલ અભેદ્ય નિર્વેદતા!

સ્રોત

  • પુસ્તક : ભણકાર - બીજી ધારા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 73)
  • સર્જક : બલવંતરાય ઠાકોર
  • પ્રકાશક : બલવંતરાય ઠાકોર
  • વર્ષ : 1928