
આ પ્રકૃતિ જ્યારે એકાંતે મુજ ગુંજનથી પ્રેરાઈ જશે,
લઈ લઈશ નીરવતા હું એની, એ મારી કવિતા ગાઈ જશે,
જો જો, આ વિરહ-સંધ્યા મારી એક પર્વ સમી ઉજવાઈ જશે,
નભમંડળ ઝગશે, રજનીનાં મેલાં વસ્ત્રો બદલાઈ જશે.
જીવતાં જીવતાં મરવું પડશે, મરતાં મરતાં જીવાઈ જશે,
આશા જો કદી અમૃત ધરશે, તો ઝેર નિરાશા પાઈ જશે.
પાંપણ! જો નહીં રોકો આંસુ, તું પોતે પણ ભૂંસાઈ જશે,
અસ્તિત્વ રહે ના કાંઠાનું જ્યારે સરિતા સુકાઈ જશે.
જીવનમાં હજારો સૂરજ મેં જોયા ઊગીને આથમતા,
પ્રત્યેક ઉષાને પૂછ્યું છે, શું આજ દિવસ બદલાઈ જશે?
ઓ જીવન સાથે રમનારા! એક દી તારે રડવું પડશે,
નાદાન! રમકડું આ તારું રમતાં રમતાં ખોવાઈ જશે.
તું છે ને અડગતા છે તારી હું છું ને પ્રયાસો છે મારા,
કાં આંખ ઉઘાડી દઉં તારી, કાં પાંપણ મુજ બીડાઈ જશે.
ઓ આંખ! અમીવૃષ્ટિ કાજે તે આંખની આશા છોડી દે,
ચાતક! એ ઠગારાં વાદળ છે, વરસ્યા વિણ જે વિખરાઈ જશે.
ભટકું છું 'ગની', દિલને લઈને કે કોઈ રીતે એ શાંત રહે,
ચમકીને ઊઠેલું બાળક છે, છેડાઈ જશે, ચીઢાઈ જશે.
aa prkriti jyare ekante muj gunjanthi prerai jashe,
lai laish nirawta hun eni, e mari kawita gai jashe,
jo jo, aa wirah sandhya mari ek parw sami ujwai jashe,
nabhmanDal jhagshe, rajninan melan wastro badlai jashe
jiwtan jiwtan marawun paDshe, martan martan jiwai jashe,
asha jo kadi amrit dharshe, to jher nirasha pai jashe
pampan! jo nahin roko aansu, tun pote pan bhunsai jashe,
astitw rahe na kanthanun jyare sarita sukai jashe
jiwanman hajaro suraj mein joya ugine athamta,
pratyek ushane puchhyun chhe, shun aaj diwas badlai jashe?
o jiwan sathe ramnara! ek di tare raDawun paDshe,
nadan! ramakaDun aa tarun ramtan ramtan khowai jashe
tun chhe ne aDagta chhe tari hun chhun ne pryaso chhe mara,
kan aankh ughaDi daun tari, kan pampan muj biDai jashe
o ankh! amiwrishti kaje te ankhni aasha chhoDi de,
chatak! e thagaran wadal chhe, warasya win je wikhrai jashe
bhatakun chhun gani, dilne laine ke koi rite e shant rahe,
chamkine uthelun balak chhe, chheDai jashe, chiDhai jashe
aa prkriti jyare ekante muj gunjanthi prerai jashe,
lai laish nirawta hun eni, e mari kawita gai jashe,
jo jo, aa wirah sandhya mari ek parw sami ujwai jashe,
nabhmanDal jhagshe, rajninan melan wastro badlai jashe
jiwtan jiwtan marawun paDshe, martan martan jiwai jashe,
asha jo kadi amrit dharshe, to jher nirasha pai jashe
pampan! jo nahin roko aansu, tun pote pan bhunsai jashe,
astitw rahe na kanthanun jyare sarita sukai jashe
jiwanman hajaro suraj mein joya ugine athamta,
pratyek ushane puchhyun chhe, shun aaj diwas badlai jashe?
o jiwan sathe ramnara! ek di tare raDawun paDshe,
nadan! ramakaDun aa tarun ramtan ramtan khowai jashe
tun chhe ne aDagta chhe tari hun chhun ne pryaso chhe mara,
kan aankh ughaDi daun tari, kan pampan muj biDai jashe
o ankh! amiwrishti kaje te ankhni aasha chhoDi de,
chatak! e thagaran wadal chhe, warasya win je wikhrai jashe
bhatakun chhun gani, dilne laine ke koi rite e shant rahe,
chamkine uthelun balak chhe, chheDai jashe, chiDhai jashe



સ્રોત
- પુસ્તક : હોય ના વ્યક્તિ ને એનું નામ બોલાયા કરે (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 37)
- સંપાદક : ભગવતીકુમાર શર્મા, રવીન્દ્ર પારેખ
- પ્રકાશક : ગુજરાત સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 2009