ગોકુળિયું
gokuliyun
રવીન્દ્ર પારેખ
Ravindra Parekh

મથુરાની આંખોને લ્હોવા જતાંય કદી
મનમાં શું એમ જરા આવ્યું?
કે ગોકુળ મોંફાટ હશે રોયું!
શ્યામ! તમે ચપટીમાં ગોકુળિયું ખોયું –
દોમદોમ સાહ્યબીમાં એવાં ગરકાવ
ગયું મોરપિચ્છ પાછું રે મોરમાં,
વાંસળીના સૂર ફરી વાંસે ઠેલાય
તોય ફરતું સુદર્શન કૈં તૉરમાં,
ગોકુળ તો રાધાની આંખોનું ફૂલ!
કેમ ખીલતાં પહેલાં જ તમે તોડ્યું?
શ્યામ! તમે ચપટીમાં ગોકુળિયું ખોયું –
પડછાયા સોનાના પડતા જ્યાં હોય
નામ રાધાનું ક્યાંથી ત્યાં હોય,
ગોકુળ તો રાધાની જમુનાભર આંખ
અને વનરાવન ચાંદનીમાં રોય,
ગોકુળનો અર્થ હવે કેવળ વ્યાકુળ
તોય એકાદું આંસુ ના લ્હોયું,
શ્યામ! તમે ચપટીમાં ગોકુળિયું ખોયું –



સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી કવિતાચયન : ૧૯૯૧ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 63)
- સંપાદક : હર્ષદ ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 1992